Camin d'enlòc (impasse)

« MANIFÈST DE L’OCCITANISME »

Correspondéncia entre Lo Talveròl e Lo Païsbassòl (19/12/2012 - 23/12/2012)

Lo Talveròl

T’escrivi a prepaus de l’iniciativa de membres del POC per fargar un Manifèst de l’Occitanisme. Ò sabes, soi "talverol" de l'Illa-de-França e militant occitanista, mas... soi mai que decebut per l'estrechor d'un agach clavat dins una dralha tròp exclusivament "païsbassòla". Vòli pas tombar dins una reivendicacion autonomista "jacobina". Ai comprés qu'èri autonomista, autrament.

Lo Païsbassòl

Lo Manifèst es pas una iniciativa del POC mas de l'occitanisme e justament per essajar de se dubrir. Compreni pas plan ta reaccion. 

 
Lo Talveròl

Ma posicion, çaquela, es pro clara. La nuança entre Occitanisme e POC dins l'iniciativa actuala es teunha. Delà la consultacion actuala, mon desacòrd es prigond. Tot se passa - vist d'aicí - coma se li aviá una mena d'acòrdi entre, d'un costat, l'estat francés (totas tendéncias politicas mescladas) que cèrca a acantonar las lengas istoricas de la França dins lors airals (lei Fillon sus l'educacion, article 71 de la constitucion : luòcs d'usatge, denominacion...) e, d'autre costat, los autonomistas (sèm, aquí, dins una amira politica) occitans. Rapòrt a la lenga nòstra, eles vòlon una devolucion maximala dins las Regions. Lo risc es real d'una particion de la lenga d'una Region a l'autra e de causidas de decisions afortissant una tala "dinamica".  Una tala situacion es pas per desagradar a l'Estat francés : vòls ta lenga, la te balhi... e, ieu, clavi los corses fòra país a totes los nivèls (un cors ven d'èsser clavat a l'Universitat Sorbona - aprèp consultacion del Ministre de l'Ensenhament Superior (sic) - e dins lo sol licèu d'Illa-de-França ; tot aquò dempuèi la dintrada - decision politica d'un govèrn que lo POC sosten! -). Vautres volètz l'autonomia e compti plan qu'aquò arribarà un jorn (mejan e long tèrme) mas quand aquò vendrà l'Estat aurà capitat a escanar la lenga. Ò sabi, soi, aquí, sus una dralha estrecha e, gaire ben, tròp culturala. Lo vòstre VVAP, çaquela, fa pas de plaça a la "diaspora"; la crida d'Anem-Òc fasiá pas de plaça a la "diaspora" occitana fòra país e a las "diasporas" de las autras lengas istoricas de França (e, plan segur, meti dedins las lengas tiradas de la colonisacion). La sola coeréncia teniá dins lo fait que caduna se fasiá quicòm dins SON ròdol! As aquí una responsa faita a la lèsta mas se vertadièrament lo « manifèst » es una iniciativa de l'Occitanisme, alara, me pensi qu'avètz laissat en defòra un fum de mond. Siètz dins una dinamica Autonomista (aquò m'agrada) e Paisbassòla (aquel replec es politicament comprensible mas culturalament dangerios). Lo Manifèst es lo miralh d'un Occitanisme al servici d'una orientacion politica que la pòdi pas acceptar. Quals son los actors que s'acamparèron per definir l'Occitanisme e s'autrejar lo drech de dire qu'èron los pòrtavotz d'aquela "fòrça" que sembla portar la marca d'un consensús, çò qu'es, vertadièrament, una usurpacion?

Lo Païsbassòl

Un manifèst es pas un programa politic ni una Bíblia es la manifestacion d'un corrent de pensada.

Lo Talveròl

Plan segur, mas ai pas trobat que li aja una clara afirmacion qu'èrem, soncament, aquí sus l'expression occitanista d'un corrent de pensada. Li a una diferéncia de las bèlas entre "Manifèst tirat de l'expression occitanista d'un corrent de pensada" e - çò que me sembla sortir del tèxt - "Monifèst tirat d'una iniciativa de l'Occitanisme".

Lo Païsbassòl

Se creses qu'es l'expression del P.OC es pr'amor as pas comprés que dins lo P.OC tanben i a de resisténcias al cambiament. 

Lo Talveròl

Rapòrt a las reticéncias, plan segur, que ba pòdi comprene. Disi pas que lo Manifèst es l’expression del PÒc, disi tot simplament qu'ai pas notadas de diferéncias importantas entre los tèxtes que coneissi del PÒc, sul sicut de la devolucion de l’ensenhament de l’occitan a las Regions, e lo tèxt del Manifèst.

Lo Païsbassòl

Se pensas que tot va plan atal e que i a pas res a cambiar e que tot arribarà tal que sèm organizats te compreni dins ta reticéncia.

Lo Talveròl

Macarèl, vas un pauc luènh se pensas que mon desacòrd ten a una reticéncia al cambiament!

Lo Païsbassòl

Mas se pensas que ia de causas que devon cambiar dins lo biais de se batre per nòstras idèas alavetz legís lo manifèst e i trobaràs benlèu la dubertura que cèrcas. 

Lo Talveròl

Plan segur qu'ai espepissat lo Manifèst... e que l'avèm comentat dins un pichòt ròdol talveròl. Dins los escambis qu'avèm aguts, aviái mandat als amics aquel pichòt resson : "ai notat doás frasòtas que me semblan pro "positivas" mas es clar que son sortidas del contèxt politic de la declaracion :

- Nous demandons un statut pour les langues territoriales leur reconnaissant le droit au développement et bâti sur le principe que la diversité linguistique est un bien collectif et une nécessité démocratique.

- ...La lenga que parlam es patrimòni de l'umanitat...".

Avièm escambiat, atanben, sus l'oportunitat de parlar totjorn de las "lengas territorialas". Que vòl dire "territoriala"? Una lenga d'Euròpa parlada dins tres païses es pas lenga territoriala de l'estat francés e, plan segurament, es lenga de l'umanitat, ò disètz. Cal sortir de las definicions de l'estat francés. Nautres, aici, sèm pas "territorializats" al dire de l'estat francés e, adonc, se pòt pas, aici, s'ensenhar la lenga occitana!